ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΜΑΓΕΙΑ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ,


Είναι βασικό νομίζω στην Μαγεία να βρεί κανείς μέσα από το μυητικό του ταξίδι το πνευματικό του μονοπάτι η τελτουργική μαγεία είναι ενα μονοπατι το οποίο εχει πολλούς κλάδους και παρακλάδια το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι αν η τελετουργική μαγεία ειναι γενικά dark η την αποψη αυτη την δημιούργησαν οι διάφορες φορκλορικές ταινιες τρόμου?Γενικά εγω πιστευω οτι η μαγεία εχει την χροιά που ο Μάγος της δίνει και απο μόνη της είναι ουδέτερη ομως επειδή η ανθρώπινη οντότητα τεινει προς το κακό και το μηδέν (δινωντας τροφή σε διάφορες θρησκειες να κερδίζουν απο την μαζοχιστική μας ιδιοτροπία κια αυτο καταστροφικότητα)έτσι και η μαγεία ακολουθεί συνήθς dark μονοπάτια αλλα το αρχαίο ρητό λέει οτι ο δρομος για τον ουρανό περνάει απο τον άδη!άρα και ο όρος dark είναι σχετικός και υποκειμενικός η αλήθεια όμως για την οποία τοσο αίμα έχει χυθεί είναι πολυδιάστατη μεν αντικειμενική δε!

Καλησπέρα, βρίσκω το θέμα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Πιστεύω πως για να μπορούμε όμως, να βγάλουμε συμπέρασμα στο θέμα που τέθηκε, πρέπει να αναζητήσουμε σε πρώτο επίπεδο, τι σημαίνει "σκοτάδι" και σε δεύτερο επίπεδο, ποια είναι η αντίληψη τόσο σε εσωτερικό όσο και σε κοινωνικό βάθος για την σημασία της έννοιας "σκοτάδι".

Καταρχάς ετυμολογικά η λέξη σκοτάδι είναι μια σύνθεση των λέξεων: σκότος + -αδι. Η λέξη σκότος συνδέεται επίσης ετυμολογικά με τη λέξη σκιά και η λέξη αδι συσχετίζεται με τον αρχαίο Θεό Αδη που σημαίνει "αόρατος". Έτσι μια πολύ πρόχειρη ερμηνεία της λέξης θα σημαίνει αόρατη σκιά. Όμως, λόγω του συσχετισμού με τον Αδη οδηγούμαστε στο "Έρεβος"- δηλαδή το μέρος όπου κατά τον Όμηρο συνόρευε με τον Αδη - εκεί όπου οι ψυχές περίμεναν πριν την είσοδο τους στον κάτω κόσμο. Ο κάτω κόσμος ήταν το μέρος που κατά τους αρχαίους πήγαινε η ψυχή μετά το θάνατο της. Ξέρουμε ότι οι προγονοί μας πίστευαν πως ο θάνατος σημαίνει την μύηση.Γιαυτό και κατά τα Ελευσίνια μυστήρια ο μειούμενος πέρναγε από τον Αδη σαν νεκρός (συμβολικά) μέχρι την ολοκλήρωση της μύησης του. Άρα το σκοτάδι έχει σχέση με τον θάνατο και ο θάνατος με την μύηση. Υπό αυτή την άποψη, ναι, η τελετουργική μαγεία είναι "dark" καθώς ο ενασχολούμενος μυείται σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα και αλληλεπιδρά με αυτά ώστε να κάνει την ύπαρξη του ιερή και να φέρει εις πέρας το opus magnum.

Τώρα πιστεύω πως το Hollywood κάνει καλά την δουλεία του καθώς ο σκοπός του είναι η δημιουργία εύπεπτων διασκεδαστικών ταινιών και κανείς δεν μπορεί να το κατακρίνει αυτό. Στο χέρι του καθενός από εμάς είναι τι θα επιλέξουμε να δούμε, όπως και τι θα κρατήσουμε από το κάθε έργο.

Κλείνω λέγοντας ότι το πως αντιλαμβάνεται κάνεις το σκοτάδι είναι προσωπικό θέμα, όπως επίσης και τι αρχέτυπα υιοθέτει. Ουτως ή άλλως πως είμαστε τόσο σίγουροι ότι το σκοτάδι δεν είναι φως και το φως σκοτάδι?

Η δικη μου αποψη ειναι πως η σκοτεινη πλευρα της μαγειας ειναι αναποσπατο κομματι της.
Το φως ειναι αδυνατο να προσδιοριστει χωρις το σκοτος. Ειναι δυο εννοιες αντιθετες, οι οποιες ομως αναδεικνυουν η μια την αλλη.
Ακομη και οι θεοτητες, καποιες ειναι πιο "σκοτεινες" απο αλλες.
Ετσι και στη μαγεια, ειναι "λογικο" και απαραιτητο να συνατωνται και οι δυο οξεις της, μιας και το ιδιο το συμπαν βασιζεται σε ισορροπιες.